Met cirkels op het water het stagewerk verderzetten

 

Tijdens de stage met Christine Dumont hebben we meerdere technieken en patronen aangeleerd en lapjes gemaakt; er was nog ongebruikt materiaal over.

Aan mij nu om, op eigen benen, nog een hanger te maken.
Zonder de steun van Christine, de flow gecreëerd door in groep te werken; dat is heel andere koek.

Dit stukje met cirkels deed mij denken aan cirkels op het water.

 

In mijn hoofd ontstond een volledig tafereel, met kiezels erbij, groen voor de oeverplanten en een stukje hemel met de maan. Met wat zoeken, proberen, herbeginnen, zuchten en verdergaan, heeft mijn hanger vorm gekregen.

 

Rapportage van een geslaagde stage

 

Een 2-daagse stage met polymeerklei artieste Christine Dumont, georganiseerd door Liselot van Creala.

Dit zijn de modelstukken van Christine Dumont.
Allemaal met een waas, een sluier die ze eigenheid en cachet geeft.

5 nationaliteiten die probleemloos in 3 talen communiceren;
18 paar ijverige handen samen in een klas van een lagere school.

Niet geschoten, altijd mis!

 

Mood een beetje in mineur deze week: project mislukt.

Het idee was nochtans vereenvoudigen en vergemakkelijken.
Op basis van de ketting van het kleiweekend van november vorig jaar.

Die is mooi, maar zwaar. Niet in gewicht, want de kralen zijn hol, maar door de grootte van de kralen. Mijn stijl neigt meer naar fijnere dingen.

Ik ben begonnen met fijnere buisjes te maken, allemaal recht en van dezelfde diameter, enkel verschillen in lengte. Tot hiertoe, niets aan de hand.

4 Manieren om een nieuwe techniek toe te passen

 

Goede morgen allemaal!

Mijn honger om steeds maar bij te leren over en met polymeerklei is niet te stillen.
Vandaag en de volgende weken komen de technieken aan bod die ik onlangs bijgeleerd heb.

Een eerste techniek : hoe je reliëf aanbrengt op klei.
Dat doe je o.a. met textuurmatjes.

In 2020 kijken we door een blauwe bril

 

Gisteren was het “Blue Monday”, zogezegd de meest deprimerende dag van het jaar.
Zijn jullie de dag goed doorgekomen?
Ik heb er zelf niets van gemerkt want ik was druk bezig met … Blauw.

Dit Classic Blue is door Pantone benoemd tot kleur van het jaar 2020.

 “De blauwe kleur wekt vertrouwen en rust op. Het benadrukt ook ons verlangen naar een stabiele basis om verder op te bouwen. Het drukt het vertrouwen uit in een tijd waar vertrouwen en geloof net zo belangrijk zijn.”

Deze rustgevende kleur is ongetwijfeld een inspiratiebron voor binnenhuisarchitecten en designers van meubelstoffen en behang.

Nostalgie naar de schildpadsoep van Tante Jeanne

 

Tijdens de voorbije feestdagen mijmerde ik over de feesten van mijn kindertijd.
Bij zulke dagen hoorde ook een middageten bij mijn groottante Tante Jeanne.

Zij was hoedenmaakster in een tijd dat geen fatsoenlijke vrouw de deur uit ging zonder hoed. Ze had een cliënteel opgebouwd in Gent en omstreken als “Miss Jane”.
Maar het was naar Parijs dat ze naar de mode-evenementen ging om de nieuw tendensen voor elk seizoen te ontdekken en ideeën op te snuiven.
Mijn vader heeft haar atelier gekend, gonzend van de bedrijvigheid, met 7 of 8 werksters rond een immense rechthoekige tafel. In mijn kindertijd was de mode van hoeden fel verminderd en waren er maar 1 of 2 werkster rond dezelfde immense tafel. Ik keek vol bewondering hoe ze aan het werk gingen. Op rekken en in ladekasten lagen al de benodigdheden: linten, veren, tule, alle soorten versieringen.

Had ik nu nog maar de kans om eens rond te neuzen in al die snuisterijen die ik ook voor sieraden zou kunnen gebruiken.

Tante Jeanne, niet getrouwd, geen kinderen, vertroetelde ons tot en met. Ze kookte nog precies zoals ze het van jaar moeder had geleerd en op feestdagen werden we voor het middageten verwacht. De maaltijd begon onvermijdelijk met een schildpadsoep, wat in onze kinderoren super-exotisch klonk. Felrood, een beetje zoet, met champignons, balletjes en schijfjes hardgekookt ei. Een eigen recept blijkt.