Kumihimo 2.0

Goede morgen allemaal.

Dachten jullie dat ik de polymeerklei en de kralen zou laten varen en mij op deze nieuwe techniek concentreren?

Geen sprake van.
Ik bedacht al snel dat ik beide technieken samen kon gebruiken.
Ze verrijken elkaar en openen weer een breed venster naar nieuwe mogelijkheden.

TIP

Omdat de vlecht zo licht is, gebruik ik meestal een magneetslot.
Iedereen aan wie ik een ketting met zo’n slot gegeven heb, was enthousiast over het gebruiksgemak.

 

Deze ketting met medaillon wordt over het hoofd aangetrokken.
Bij het dragen kan je kiezen op welke hoogte je het hebben wilt. Hier zie je de achterkant.
Deze ketting is net af en ik zal bij het dragen testen of mijn idee bruikbaar is of nog moet verbeterd worden.

Ik wens jullie een fijne week.

Advertenties

Kumihimo

Kumi WAT?

Ku – mi – hi – mo.

Zo moest ik de naam gespeld krijgen voor ik het kon onthouden.

Kumihimo is een zeer oude vlechttechniek, afkomstig uit Japan. Met behulp van een speciale vlechtschijf kan je op een gemakkelijke manier mooie koorden vechten.
Een beetje verwant met punniken, ook met de scoubidous uit mijn jeugd.

Ik zag kinderen vriendschapsarmbandjes vlechten en moest het natuurlijk ook eens proberen.

Dit is de schijf.

De manier waarop de draden en de kleuren in de gleufjes geplaatst en verplaatst worden bepalen de tekening op de vlecht.

Het is heel leuk om te doen en bovendien is het ook gemakkelijk overal mee te nemen.

Van kindersieraden naar kettingen voor volwassenen, het is maar een stap.
Een zilverkleurige vlecht met een mooi slot en klaar.

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

Tips

Zoals bij het breien is een gelijkmatige spanning cruciaal voor een mooi resultaat.
Als hulpmiddel hang ik een gewicht aan de vlecht. Neem wat je bij de hand hebt: een zware sleutelhanger of een kei in een zakdoek.

Ook niet vlechten als je boos of zenuwachtig bent; dan span je de draden meer op.
Neem een andere vlecht, een anti-stressvlecht, tot de regelmatige bewegingen je tot rust gebracht hebben. Pas dan ben je klaar om aan je mooie vlecht verder te werken.

(Wordt vervolgd)

Openlucht atelier

Goede morgen Allemaal!

Deze week wil ik jullie tonen wat ik onder de Spaanse zon al gemaakt heb, mijn vakantie “taakjes”.

De eerste “faux glass” schijfjes heb ik verwerkt met langwerpige gepolierde kralen; mat en glanzend, een mooie afwisseling.

 

 

Deze kralen zijn met die van de “Chrysant” cane.

 

Saint-Emilion

In Saint-Emilion vond ik de inspiratie voor deze ketting. Niet in de wijn maar in het stadje.

We bezochten het een paar jaar geleden, heel gezellig en veelzijdig.
Er is een originele monolithische kerk uit de 11^de eeuw, uit de rots gegraven, monumentaal! Natuurlijk is het de ene wijn-bar en wijnwinkel naast de andere. Maar er zijn ook andere winkeltjes en daar zag ik een ontwerp dat me bijbleef. Ik maakte een onhandig schets van, als leidraad voor later.
Wat ik zag was te zwaar naar mijn smaak, dus een beetje aangepast en vereenvoudigd.
Dit is mijn lightversie, met bijpassende oorringen.

 

Ik heb zo’n vermoeden dat dit maar een eerste prototype is, dat ik er later verder mee aan de slag zal gaan.
Wat vinden jullie ervan?

Ik stuur allen in het noorden en elders een warme groet.

Spelen op verplaatsing

Verder bezig zijn met mijn polymeerklei-hobby als we op verplaatsing link zijn, ook dat vraagt organisatie.

Zoals elk voorjaar hebben we ons vakantiehuisje op wielen, onze caravan, klaargemaakt voor de trek naar de vroege lentezon.

De kralen

De polymeerklei is geen optie om mee te nemen in een caravan; of moet ik zeggen: nog niet? Op dit moment vind ik het te omslachtig.
Maar voor deze reis heb ik voor het eerst wel één en ander voorzien: op voorhand kralen gemaakt en afgewerkt, ingepakt samen met slotjes, ringetjes en alles wat nodig is om tijdens de vakantie kettingen of armbanden mee samen te stellen.

Deze blog

Via de blog wil ik verder contact houden met jullie.
Omdat ik nooit weet hoe de internetmogelijkheden zullen zijn op de verschillende verblijfplaatsen, heb ik op voorhand enkele berichten in de pipeline gezet om op vastgestelde momenten te publiceren.

Dit bericht is wel speciaal: voor het eerst “LIVE” vanuit Spanje!

Een bijzondere ontmoeting

Op deze camping vermeldt het bord met de aankondigingen een wekelijkse bijeenkomst: “Craft social hour”, vrijblijvend voor alle hobbyisten.

Wat denken jullie: ik moest er natuurlijk naartoe.
Ik had breister en/of haaksters verwacht, misschien quilten, maar trof Stella aan die aan het spinnen was!
Haar houten spinnenwiel van Nederlandse makelij kon ze helemaal uit elkaar nemen en paste in een speciale tas, formaat grote boodschappentas. Echt handig om in een caravan of camper mee te nemen.

Ze verwerkte aangekochte wol, maar soms koopt ze een schapenvacht en ze wast en kaardt zelf de wol; een lastig karwei!

Ik zag ze aan het werk, het was zo herkenbaar: ze ging volledig in haar werk op. Net als ik bij het verwerken van polymeerklei.
Een mooi moment in harmonie en verbondenheid.

Tot volgende week.

Organisatie

 

Als beginner heb je maar weinig nodig om kralen in polymeerklei te maken.
Dus niet wachten op een eigen werkruimte of al het materiaal dat gevorderden gebruiken.
Gewoon beginnen.

En beetje bij beetje, stapelden de spullen zich op. Ik wou meer, andere technieken uitproberen, mijn pas ontdekte creativiteit uitleven. Al snel kwam het moment dat ik te veel tijd verloor met zoeken naar wat ik nodig had.
Tijd om orde te scheppen.

Ik merkte dat je het werken met polymeerklei in 2 grote “fases” kan opsplitsen:
het verwerken van de rauwe klei enerzijds en de afwerking anderzijds, dus vóór het bakken en na het bakken.
En daar horen telkens andere benodigdheden bij.

Opbergruimte

Met dit voor ogen berg ik mijn materiaal systematisch op :
wat ik nodig heb vóór het bakken en na het bakken.

Hoe ik te werk ga

Een eigen hobbykamer of atelier heb ik niet.
Ik droom er wel van, zie het al ongeveer voor mij; aan de andere kant is het in ons huis niet erg realistisch en mijn huidige werkwijze heeft ook voordelen.

 

Na het middageten claim ik onze tafel, leg er een bescherming over en met een roltafeltje haal ik het materiaal dat ik die dag nodig zal hebben.
Leg alles ordentelijk klaar, ook al weet ik dat het snel heel chaotisch wordt.

 

Werktafel vóór het bakken

Werktafel voor de afwerking

 

 

 

 

 

 

Als het tijd is om de tafel vrij te maken voor het avondeten, wordt alles gereinigd en teruggezet, ofwel op de roltafel, om de volgende dag verder te werken, ofwel terug in de kast, als het tijd is om te bakken en over te stappen naar de afwerking, met bijhorende benodigdheden.

Voordelen

Ik werk vlak naast de keukenblok, dus dicht bij water, koelkast en oven.
Al mijn materiaal blijft netjes, ordentelijk en overzichtelijk gerangschikt, min of meer toch.
Voor het boren en polieren mag ik de werkbank van mijn partner gebruiken; dat is ook vlakbij.

Nadelen

Telkens opruimen is tijdrovend; liever verder kleien dan opruimen.
Elk half-afgewerkt project moet beschermd worden tegen stof en pluisjes.

 

Al bij al, meer voor- dan nadelen.
Ik maak optimaal gebruik van tijd en ruimte en draag zorg voor mijn gereedschap.
Dat laatste is trouwens een gouden regel voor elke hobbyist en vakman/vrouw.

Tot volgende week voor een heel andere organisatie.

 

Uitgelichte afbeelding: joanna-kosinska-478198 via unsplash

Zeg het met bloemen

In de tuin

Een kleine primula bloeit in onze tuin. Eigenzinnig en koppig, ze heeft de ganse winter verder gebloeid. De gele bloemkopjes priemden door de sneeuwlaag heen; de harde vorst van eind februari heeft ze uiteindelijk toch geveld.
Op haar eentje kleurde ze onze hele tuin, ik kon ze zien vanop mijn werkplek.
Zo kreeg ik inspiratie om mij aan een bloemen-cane te wagen.

Nutteloos weetje

Wist je dat….
Inleiding voor een meestal onbenullig feitje dat je absoluut niet hoeft te weten.
Ik ben er dol op, dus ik deel deze met jullie.

Een andere naam voor primula is sleutelbloem.
Volgens de legende bezat Sint-Pieter een bos gouden sleutels, die van de hemelpoorten. Op een dag liet hij de sleutels uit zijn handen vallen en ze landden op aarde. Hij stuurde een engel om de sleutels terug te halen en op die plaats groeide een speciale plant met goudgele bloementrossen.

Chrysant

Terug naar de polymeerklei.
Ik ben op zoek gegaan naar een bloemenmotief naar mijn smaak en mogelijkheden : het werd de chrysant-cane.
Toegegeven ik stap gewetenloos over van de eerste lentebloem naar de herfstbloem bij uitstek. Mijn inspiratiebron trekt zich ook niets aan van de seizoenen, dus waarom niet.

Een eerste poging, om het onder de knie te krijgen.

 

Een gelijkaardige techniek met meer kleur.

 

En als derde, wat ik vanaf het begin in mijn hoofd had, trouw aan de lentekleuren.

Morgen is het lente; ik wens jullie een prachtige dag.

Dank aan mijn bronnen, meer bepaald Kathleen Watson en Polyform Products.

https://www.ecolonie.eu/nl/projecten/plant-van-de-maand/sleutelbloem-primula-veris
https://www.pinterest.com/pin/328762841520851902/
http://www.pcpolyzine.com/2000december/chrysanthemum.htmlhttps://www.facebook.com/PolyformProducts/videos/1661066637270560/?hc_ref=ARTPmy_oFy1uojymbMO1lzf3o4-tYP5W1OK1zv9eoFdiKdtIcwdIW968KvRA5GyBeoo&fref=nf